spgruszow@wp.pl 14 642 39 39

Aktualności

Zwiedzamy atrakcje ziemi świętokrzyskiej

08 października, 2022

Czy jesienną aurą można się zachwycić? Czy delikatne promienie październikowego słońca, cudownie podkreślające wielobarwność liści, mogą zapierać dech w piersiach? Uczniowie klas IV-VI przekonali się, że urokliwość złotej polskiej jesieni jest niemożliwa do wyrażenia w żaden sposób. To po prostu trzeba zobaczyć!

W ubiegły piątek dzieci wraz z opiekunami udały się do Tokarni – malowniczej miejscowości, w której znajduje się Muzeum Wsi Kieleckiej. Już po przekroczeniu bramy Parku Etnograficznego wiejski krajobraz skradł nasze serca. Zwiedzanie skansenu uatrakcyjniła nam pani przewodnik, która przedstawiła rys historyczny poszczególnych budynków, a także uraczyła na ciekawymi informacjami i tematycznymi anegdotami. Udało nam się zobaczyć mnóstwo obiektów zlokalizowanych w kilku sektorach – Sektorze Świętokrzyskim, Sektorze Lessowym i Sektorze Dworsko-Folwarcznym. Niewątpliwie klimat wiejskich chałup zabrał nas w mentalną podróż do przeszłości. Pokryte strzechą dachy, kaflowe piece, domowe ołtarzyki, naczynia, zabawki i meble pozwoliły nam wykreować sobie w głowach obraz minionych lat. Dzieci z wielkim zaangażowaniem oglądały eksponaty, zadawały pytania i niejednokrotnie przecierały oczy ze zdumienia, słuchając legend i opowieści.

Dużym zainteresowaniem cieszyły się budynki użyteczności publicznej, takie jak: gabinet lekarki, apteka, sklep spożywczy i pomieszczenie do wykonywania fotografii. Ciekawym elementem wyprawy była chwila, kiedy weszliśmy do budynku Powszechnej Szkoły Publicznej. Uczniowie najpierw podziwiali salę lekcyjną wyposażoną w ówczesne przybory i meble, a następnie zwieńczyli tę wyjątkową wizytę wspólnym odczytaniem „Pięciu przykazań szkolnych”.

Bardzo wartościowym punktem zwiedzania było wejście do Ogrodu Rzeźb Jana Bernasiewicza. Dzieci poznały wzruszającą historię niezwykle utalentowanego artysty oraz namiastkę twórczości jego żony-poetki, którzy pomimo braku możliwości zdobycia wykształcenia, robili wszystko, aby rozwijać siebie i swoje talenty na przekór czasom.

Ostatnią częścią wizyty w Muzeum Wsi Kieleckiej były warsztaty garncarskie poprowadzone przez pana Wiesława Rokitę – jednego z najsłynniejszych polskich artystów trudniących się sztuką lepienia i wypalania gliny. Dzieci miały możliwość przygotowania pod okiem mistrza własnych wyrobów garncarskich. Trzeba przyznać, że uczniowie wspięli się na wyżyny kreatywności. Prace, które wykonali, były nie tylko estetyczne, ale przede wszystkim ciekawe. Dzieci lepiły naczynia, zwierzęta, ozdoby, a nawet dinozaury. Zajęcia potwierdziły teorię, która mówi, że dziecko brudne, to dziecko szczęśliwe. Delikatnie poplamieni, ale z szerokimi uśmiechami udaliśmy się w kolejne miejsce.

Na Parku Etnograficznym nie zakończyliśmy naszej podróży w minione lata. Tym razem jednak cofnęliśmy się aż do renesansu. Odwiedziliśmy bowiem Centrum Nauki Leonarda da Vinci. Trzeba jednak zaznaczyć, że oprócz konstrukcji tworzonych przez tego wszechstronnie uzdolnionego artystę, dzieci mogły doświadczyć na sobie przede wszystkim współczesnych technologii, których działanie zostało oparte na pomysłach słynnego architekta. Uczniowie chętnie korzystali z przygotowanych eksperymentów, rozwiązywali łamigłówki, uczyli się kooperacji, aby pokonywać kolejne zadania. Sprawdzali także swoje parametry fizyczne i porównywali je z kolegami i koleżankami. Zdecydowanie w tym miejscu potwierdziła się kolejna teoria – najlepiej uczymy się przez zabawę.

Ostatnim punktem naszej wycieczki było zwiedzanie Zamku Królewskiego w Chęcinach. Niesamowite widoki, które zastaliśmy na górze zrekompensowały nam wysiłek włożony w wyjście na szczyt po, bądź co bądź, intensywnym i aktywnym dniu. Mimo zmęczenia zdecydowaliśmy się wejść na obie wieże budowli, aby podziwiać panoramę kielecczyzny i niewątpliwie było warto! Poza wspaniałym krajobrazem uczniowie mieli okazję zobaczyć skarbiec, lochy, salę tortur, a także ścianę z tarczami heraldycznymi.

Po dniu pełnym wrażeń, przepełnieni pozytywnymi emocjami, zmęczeni, ale radośni, udaliśmy się w drogę powrotną. Jak się okazało, zostało nam na tyle sił, aby wrócić w śpiewającym stylu. W autobusie rozbrzmiewały bowiem pogodne melodie intonowane przez dzieci. Jesteśmy przekonani, że ten wspólnie przeżyty dzień na długo pozostanie nam w pamięci. Udało nam się zrealizować zamierzone cele – zintegrowaliśmy się, wspaniale spędziliśmy czas, nacieszyliśmy oczy cudownymi widokami, a co najważniejsze jesteśmy bogatsi o nowe doświadczenia i chętni do odkrywania kolejnych wartościowych miejsc.

Opracowała: p. Anna Więcek